အသံနဲ႕ အတူ...ေျခသလုံး တဘတ္ကလဲ စပ္ျဖင္းျဖင္း ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း လန္႕ႏိုးသြားပါတယ္...။ အလန္႕တၾကားနဲ႕ မ်က္လုံးကို ဇတ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....အခန္းေဖာ္မမက
"ထေတာ့"
တစ္ခြန္းပဲေျပာျပီး အခန္းျပင္ထြက္သြားပါတယ္..။ အား...စိတ္တုိလုိက္တာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့..
"ဒီေန႕ ..တနဂၤေႏြ ေန႕ေလ ...ဘာလုိ႕လာျပီးႏႈိးေနတာလဲ .....စိတ္ပုတ္ မမ"
ေျပာျပီး တဘတ္ကိုလွည့္ျပီး ျပန္အိပ္ေနလိုက္ပါတယ္..။ အိပ္ေပ်ာ္မယ္ ၾကံတုန္း ...
"ျဖန္း"
ေနာက္တစ္ခ်က္...ဒီတစ္ခါ ေတာ့ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး....ထျပီး ေအာ္မယ္ စဥ္စားတုန္း ရွိေသးတယ္...
" ဟဲ့ ေနာင့္ေနာင့္ ..ကားလာရင္ ငါနင့္ကို မေစာင့္ဘူး ေနာ္... အျပင္မွာ နင့္ပစၥည္းေတြသိမ္းဖုိ႕ အမ်ားၾကီး က်န္ေနေသးတယ္..."
သူကအရင္ ဦးေအာင္ ေအာ္ျပီး...အသံနဲ႕ အတူ လူလဲ ျပန္ေပ်ာက္သြားျပန္တယ္...။
အဲ့ဒီေတာ့ မွ ကိုယ္လဲ လူးလဲ ထထိုင္ျပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျပန္လွဲခ်လိုက္မိတယ္...။
ဟုတ္တယ္ ...ဒီေန႕ အိမ္ေျပာင္းရမွာပဲ။ စိတ္ညစ္လိုက္တာ...ပစၥည္းေတြကလဲ အမ်ားၾကီးပဲ က်န္ေသးတယ္ သိမ္းရမွာ..။သယ္ရမွာလဲ အမ်ားၾကီးပဲ..။ ၀ယ္တုန္းက မသိသာေပမယ့္..ခုလို အိမ္ေျပာင္းခါနီး သိမ္းမွပဲ ထြက္လာေတာ့တယ္...ဟုိကတစ္ခု ဒီကတစ္ခု ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူး....။
အင္း..ထမွပါပဲ...ပ်င္းေနလုိ႕ မရဘူး...။
မ်က္ႏွာသစ္ျပီးတာနဲ႕ ဗိုက္က ဆာလာေရာ...ထမင္းအိုးက မေန႕ထဲက သိမ္းထားလုိက္ျပီ...ဒုကၡပါပဲ..။ အဲ့ဒါနဲ႕ ကုိယ္လဲ..မုန္႕ဟင္းခါး ဖတ္ေျခာက္ေတြ အျပင္မွာ..ရွိေနတာနဲ႕ ျပဳတ္ျပီး သုတ္စားလုိက္တယ္...။
ျပီးေတာ့ အခန္းထဲ၀င္ ပစၥည္းေတြကို ၾကည့္ျပီး..ငုိခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္..။ သိမ္းျပီးသားအိတ္က (၃) လုံး ၊
သိမ္းလက္စ တို႕လုိ႕တန္းလန္း အိတ္က (၂) လုံး ၊...ဟုိတေလာကမွ NTUC မွာ တန္လုိ႕ ဆိုျပီး ၀ယ္ထားတဲ့ ဗီဒို လုိုလို သစ္သားေၾကာင္အိမ္လုိလုိ ကလဲ ရွိေသးတယ္...ေနာက္ျပီး..စာေရးစားပြဲခုံ...။ တစ္ေယာက္ထဲ နဲ႕ ဒါေတြ ဘယ္လုိ သယ္ရမလဲ ...ေခါင္းေတာ္ေတာ္ရႈပ္သြားတယ္...အခန္းေဖာ္ အစ္မ နဲ႕ တူတူပဲ...တစ္အိမ္ထဲ ကိုေျပာင္းမွာ..။ သူကလဲ သူ႕ပစၥည္းေတြ နဲ႕ သူ ရႈပ္ေနတာပဲ...။ ဒါေပမယ့္ သူ႕အစ္ကိုက သူ႕ကို လာေျပာင္းကူမွာ..။ ကိုယ့္ အစ္ကို ကေတာ့ အားကိုးရတယ္...အိုတီ ရွိလုိ႕ပါတဲ့...ဟင္းးးးးးးးး တတ္ႏုိင္ဘူးေလ...ဒီလုိပဲေပါ့...ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး...ပုစိန္ရုိး (အဲ့ဟုတ္ပါဘူး..)..ပုစိန္ရုိးက သတ္သတ္ပါ.. ေရာကုန္ျပီ..ဟီး... း) ။ ဒါနဲ႕ အျပင္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြ အကုန္စုျပဳံ ေကာက္သိမ္းျပီး ခနနား..ကြန္ပ်ဳတာေလး ဖြင့္မယ္ၾကံတုန္း ....
" ေနာင့္ေနာင့္ ေရခ်ိဳး ေတာ္ၾကာ..ကား လာေတာ့မယ္...နင္ ခ်ိဳးျပီး ငါခ်ိဳးမယ္" တဲ့....
အသံပဲ ၾကားရတယ္ လူမျမင္ရပါဘူး။ အခန္းေဖာ္ မမ အပ်ိဳၾကီးေပါ့...သူလဲ မနားဘူး ဘာေတြ လုိက္သိမ္းေနတယ္ မသိဘူး..။ အပ်ိဳၾကီး ေတြမ်ား ေတာ္ေတာ္ ခတ္တာပဲ..။ ဒါနဲ႕ ေရခ်ိဳးျပီးေတာ့ မၾကာပါဘူး.. ငွားထားတဲ့ ကားက ေရာက္လာပါ တယ္..။ အဲ့ဒီေတာ့မွ ..ဟဲဟဲ ရွဲ႕ရွဲ႕ မမအပ်ိဳၾကီးေပါ့...သူေလာ လုိ႕ မွိီတာ ..မဟုတ္ရင္... ကြန္ပ်ဳတာ ကိုင္မိလုိ႕ကေတာ့ မီွေတာ့မွာ ဟုတ္ဘူး...။ ပစၥည္းေတြ သယ္ရေတာ့မယ္..ဒုေကၡာ ေတြေတာ့ စျပီေပါ့... ဘယ္လုိ သယ္ႏိုင္မလဲ တစ္ေယာက္ထဲနဲ႕ဒါေတြကို တစ္ခ်ိဳ႕အိတ္ေတြဆို ေလးလြန္းလုိ႕ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္လို မွ မ,မႏိုင္ပါဘူး.. ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ... ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက အလုပ္တူတူ လုပ္ခဲ့တဲ့(အဲ့တုန္းက သူကမန္ေနဂ်ာ) အပ်ိဳၾကီးပဲ ေရာက္လာပါတယ္..ပစၥည္းကူသယ္ေပးမလုိ႕တဲ့..။ ၀မ္းသာလုိက္တာမွ ေလ ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့..။ သူတို႕ ကူလုိက္လုိ႕ ဒီဘတ္အိမ္ေပၚကေန ကားေပၚကို ေတာ့ ပစၥည္းေတြ လြယ္လြယ္ ကူကူ ေရာက္သြားပါျပီ...။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလာကူေပးတဲ့ အစ္မက ဟိုဘတ္အိမ္ကို မလုိက္ဘူး..ဒီကပဲ ကူျပီး ျပန္မွာ..။ ဟုိဘတ္အိမ္ ေရာက္ရင္လဲ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ေပါ့ း) ။ အဲ့လိုစဥ္းစားျပီး ကားေပၚကုန္းျပီ တတ္ေနတုန္း ရွိေသးတယ္....ေက်ာေပၚကို ဘုတ္ခနဲ က်လာတဲ့ ပစၥည္းေၾကာင့္ လန္႕ျပီး ကားေပၚက ျပဳတ္မက်တာကံေကာင္း...
" နင့္ေဘာလုံး "...." ပစၥည္းေတြ စုံေအာင္ စစ္ပါဆိုတာကို မစစ္ဘူး...မေျပာခ်င္ဘူး "
ဆိုျပီး..ျပတင္းေပါက္က မ်က္ႏွာက ျဖတ္ခနဲ ေပ်ာက္သြားျပီး...ဓာတ္ေလွကား ပြင့္သံ တီ တီ နဲ႕ ၾကားရပါတယ္..ဘယ္သူျဖစ္မလဲ....။ မမအပိ်ဳၾကီးေပါ့...သူလဲ အိမ္ေပၚကေန ဆင္းလာမွာပဲဟာ...မယူခဲ့ပဲနဲ႕ ေက်ာေပၚကို ပစ္ခ်တယ္..ေတာ္ေသးတာေပါ့..ေဘာလုံး မလုိ႕..ဟဲဟဲ..အဲ့ဒီ ေဘာလုံးကလဲ ကုိယ့္အတြက္ အသုံးလိုပါတယ္...တစ္ပါတ္တစ္ခါ ေရသြားကူးရင္ ယူသြားေနက်ေလ..။ ေရေတာ့ မကူးတတ္ေပမယ့္..ေရသြားသြားေဆာ့တာ..ရြာကေခ်ာင္းထဲမွာ ေရကစားေနက်ဆိုေတာ့....ဒီေရာက္ေတာ့ ေရကူးကန္မွာ သြားသြားျပီး အလြမ္းေျပေဆာ့ပါတယ္... ရြာေခ်ာင္းမွာေတာ့ အလကားေဆာ့ရတာေပါ့ ေလ...ဒီမွာေတာ့ တစ္ခါ၀င္ (၂) က်ပ္ဆိုေတာ့....ဟဲဟဲ...တစ္ပါတ္မွ တစ္ခါပဲ သြားတာပါ..။
ဒီလုိနဲ႕ ဟိုဘတ္အိမ္ကုိ သြားေနတဲ့ လမ္းမွာပဲရွိေသးတယ္.. သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္တယ္
"ဟဲ့ ေနာင့္ နင္ဘယ္မွာလဲ " တဲ့
"ငါ အိမ္ေျပာင္းေနတယ္... ငါ့ကို လာကူဦးေလ"
ဆိုေတာ့ ခဏအသံတိတ္သြားပါတယ္... ျပီးေတာ့မွ လာခ့ဲမယ္ေလတဲ့..။ ဟား..အပိုင္ပဲေပါ့ ေပ်ာ္သြားျပီ ...ကိုယ္လဲ လိပ္စာေပးျပီးေတာ့...အဲ့ဒီမွာ ေစာင့္ေနဖို႕ ေျပာလုိက္တယ္...ငွဲငွဲ ..ဟုိဘတ္အိမ္မွာကူသယ္ေပးဖုိ႕ လူလဲ ပူရေတာ့ဘူး..။ ေျပာင္းရတဲ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကလဲ ေရာက္ေနျပီ...ပစၥည္းေတြ ကူသယ္ေပးျပီး အားလုံး အေပၚကို အျပီးအစီး ေရာက္ေတာ့မွ..သူငယ္ခ်င္း ကုိ..
" ဟဲ့ နင္ ငါ့ကို ဖုနး္ေခၚ တာဘာလုပ္မလုိ႕လဲ" ဆိုေတာ့..
" ငါ့ ေမြးေန႕ ဟဲ့.... သူငယ္ခ်င္းေတြကို တစ္ခုခု ေကြ်းမလုိ႕ နင့္ကို အရင္ဆက္တာ ..ခုေတာ့ နင္ေကြ်းတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါး စားျပီးျပီ ျပန္ေတာ့မယ္ " တဲ့...။
ကိုယ္ တစ္ကယ္ အားနာသြားပါတယ္...အဲ့ဒါနဲ႕ ကို္ယ္လဲ ေျပာမိေျပာရာ..
" ဟဲ့...နင္ေကြ်းမယ္ဆိုလဲ ေကြ်းသြားေလ" လုိ႕ေျပာလုိက္မိပါတယ္...သူက. " ေတာ္ျပီ ေနာက္မွ ပဲ.." ဆိုျပီးျပန္သြားပါတယ္...။
ကို္ယ္လဲ ေျပာျပီးမွ ေတာ္ေတာ္ ေနာင္တ ရသြားတယ္.... သူခမ်ာ ကူလဲ ကူညီရေသးတယ္..မုန္႕လဲ ေကြ်းရဦး မယ္ဆိုေတာ့ ... ကို္ယ္ေတာ္ေတာ္ မတရားတာပဲ..။ အဲ့လိုပါပဲ...ကုိယ္က အေျပာမတတ္ ...အဆိုမတတ္...ဟင္းးးးးးးးးးးး..ပစၥည္းေတြလဲတစ္ခုမွ မစီရေသးဘူး...သူငယ္ခ်င္းကုိ အားနာတာနဲ႕ပဲ.....အဲ့ဒါေတြ လဲ မလုပ္ခ်င္ေသးဘူး (ဘာမွမဆိုင္) း)......။ ဒါနဲ႕ပဲ...အရင္ဆုံး အိပ္ရာ ခင္းေတြ၊ ေခါင္းအုံး ေတြ အစြတ္စြတ္ ျပီးေတာ့ ေရအျမန္သြားခ်ိဳး..ကြန္ပ်ဳတာေလး ဖြင့္ျပီးေတာ့ ပဲ အရင္အနားယူလုိက္ပါတယ္ေလ...။ မနက္ျဖန္လဲ ခြင့္ယူထားေတာ့ ပစၥည္းေတြ ကဘယ္အခ်ိန္ ရွင္းရွင္းေပါ့ေနာ္..အေရးၾကီးတာက ကိုယ္ပင္ပန္းခဲ့တာေလးေတြ ကို အစ္ကို၊ အစ္မ ၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြရဲ႕ အိမ္ေတြ လုိက္လည္ျပီး..အရင္ေျဖေဖ်ာက္ရဦးမယ္ေလ....။